Maalesef ki uzun süredir bir şeyler yazabilmek için gerekli motivasyona erişemedim. Dünyanın içinde bulunduğu durum bir yana… Bunca zamandır kendi içimde cevaplarını öğrenmek istemediğim soruları listeliyordum. Gerçi sanırım arada doğrudan bir bağlantı var. Şu pandemi dönemi hepimize kendini yeniden hatırlattı ya da belki de unutturdu demeliyim. Tartışılır… Fakat sorgulattığı kesin.
Tahmin ettiğiniz üzere liste oldukça kabarık. Bir istatistikçi olarak; seçimleri bana ait olmayan, hayatımda söz hakkına dahi sahip olmadığım birçok şeyin bile farklı olasılıklarını değerlendirdim. Hangi ihtimal daha iyi olurdu? Olduğu hâliyle ne, beni nereye getirdi? Ve bulunduğum noktada… Sahip olduklarım, olamadıklarım, asla olamayacaklarım ve elde edebileceğime inandığım birkaç küçük başarı… Benim için yeterli bir gelecek hayali mi? Peki elde edebileceğime inandıklarımı kendime kazandırabilmek için neler yapıyorum? Bunlar gerçekten istediklerim mi yoksa sadece topluma dahil olabilmek için mi hayalini kuruyorum? Elde etsem bile gerçekten mutlu olmam mümkün mü? Diyelim ki mutlu oldum, bunun sürekliliğini nasıl sağlarım? Ya tercih etmediklerim? Aklımın bir köşesinde sonsuza kadar bir “acaba” olarak kalır mı?
Bir yerde okumuştum, yeterince fazla gülme taklidi yaparsanız beyniniz kaslarınızın şeklinden dolayı mutlu olduğunuzu algılıyormuş. Ve sonuç olarak, bir bakmışsınız gerçekten mutlusunuz. Eminim ki bir gün hepimiz denemek zorunda kalacağız. Gerekli cevaplara da belki o zaman ihtiyacımız olur. O güne kadar bir daha aramamak dileğiyle.
S.Ö.
Her şeyden biraz* 